We zijn weer THUIS

De kop zegt het al, we zijn weer thuis.

Even nog terug naar China. We zijn gisteren eerst nog even gaan ontbijten. Daar hebben we gelijk nog even gesproken met de zusjes en vader van Yu-Lin. Yu-Lin lag op dat moment nog in het ziekenhuis en ze mochten helaas niet met ons terug naar Nederland vliegen.
Gelukkig ging het wel weer wat beter en mogen ze a.s. vrijdag naar Nederland komen.

Na het ontbijt zijn we naar de hotelkamer terug gegaan en hebben we de laatste dingen in het koffer gedaan. Om 10.15 uur moesten de koffers voor de deur staan. Tja en dan is het lang wachten voordat het 11.00 uur wordt en we kunnen vertrekken naar de luchthaven.

De luchthaven lag maar 30 minuutjes rijden van het hotel.
Bij het zien van de eerste Fietjé (vliegtuig in het Chinees) was Quinn heel enthousiast. Dat gaf ons moed voor de komende uren.
We hebben bij de eerste controle van het paspoort afscheid genomen van Ly onze gids. Het inchecken ging perfect. Geen enkel koffer was te zwaar (dat krijg je als de badschuim op is!).
Nadat we ook de buggy van Tjen afgegeven hadden zijn we op zoek gegaan naar iets te drinken en eventueel ook te eten. We zagen al heel snel een bordje met 'Kidsplayground'. Dat leek ons ideaal om nog even met de kinderen naar toe te gaan. Dit idee hadden meerderen van onze groep en de kids hebben dan ook nog lekker 1 1/2 uur gespeeld. Zelfs papa vond Tom en Jerry ook nog wel heel leuk om samen met de zonen naar te kijken.

Boarding was netjes op tijd. Dan begrijp je dus eigenlijk niet waarom je uiteindelijk toch met meer dan een uur vertraging de lucht in gaat.
Het meest frappante vonden we toch wel dat net als Tjen ook Quinn slapend China verlaten heeft.
Op het moment dat het vliegtuig los van de grond kwam was het toch wel even slikken. Nu waren we met de jongens écht samen op weg naar Nederland.

Na het eten viel Quinn lekker in slaap. Na ongeveer 40 minuutjes werd hij weer huilend wakker. Hij had iets gedroomd wat niet zo leuk was. Hij was ontroostbaar. Uiteindelijk hebben we er een steward bij gehaald die zijn taal sprak zodat hij hem kon kalmeren.
Dat lukte gelukkig ook. Het was een zeer onrustige vlucht. Wat een verschil met de heenreis. Wellicht komt het doordat het de dagvlucht was en op de heenreis de nachtvlucht, wie zal het zeggen.

Tjen had de dag van zijn leven. Hij heeft zeker 10 uur spelletjes op de boordcomputer mogen doen. Af en toe eens van stoel gewisseld, anders krijg je toch echt last van je billen! Verder hebben we hem niet gehoord. Ja af en toe om er iets te eten in te schuiven en als hij naar het toilet moest.

We hebben niet echt veel geslapen. Van opa en oma kunnen we ons dat wel voorstellen. Die waren tijdens hun huwelijksdag letterlijk en figuurlijk in de wolken en ook nog eens op een dag die 30 uur telt ipv 24. Het laatste uur was slopend. Moeilijk om onze ogen open te houden, maar echt slapen, nee dat lukte niet.

De klapper van de reis zat hem echt in de staart. Tjen zou via het raam van opa en oma naar buiten kijken als we de landing in zouden zetten. We merken dat de landing ingezet wordt.... en Tjen valt echt als een blok in slaap. Niet meer wakker te krijgen!
We hadden een geweldige crew aan boord. Zo'n perfect mooie soepele landing hebben wij nog nooit gehad. Je merkte nauwelijks dat we al op de grond stonden dat in tegenstelling tot de heenreis!

Quinn was wel wakker maar nog niet echt aanwezig. Hij zat nog ver met zijn gedachten ergens anders.

Bij de gate lag ook de buggy weer klaar, wat wel erg gemakkelijk was. Bij de gate werden gelijk de paspoorten gecontroleerd. Ze vroegen ook gelijk of we de papieren bij ons hadden. Die zaten in het koffer wat oma als handbagage bij zich had. En laat die nou net veel eerder dan Brigitte en Quinn de gate verlaten hebben. Gelukkig accepteerden ze dit en mochten we door. Bij de laatste controle van de paspoorten was het toch wat lastiger. Volgens de douanier hadden we met z'n allen een verkeerd visum. Na de goeie meneer duidelijk gemaakt te hebben dat Quinn echt wel Nederlander in China is geworden en dat China alleen nog geen nederlands paspoort mag maken en we ook nog ons familie rapport hadden laten zien mochten we eindelijk doorlopen.

Tja en wat je dan overkomt is onbeschrijfelijk. Dat moet je gewoon meemaken. Voordat we ons paspoort gingen controleren hadden we wel al wat gezien maar je bent dan eigenlijk nog te ver wer.

Oma en Tjen waren alvast vooruit gelopen. De rest had iets langer nodig, maar kwam ook snel naar het raam waar iedereen stond. Echt een super mooi ontvangst. Dank jullie wel!!!

Even snel de koffers halen en dan echt naar familie en vrienden.
Achteraf bleek dat we iets te snel onze koffers gehaald hadden maar daar zo meer over.

Ook nog even alvast afscheid genomen van de rest van de groep die ook al door de paspoort controles heen waren. Nadat je door de deur gegaan bent heb je daar echt geen tijd meer voor.

Quinn heeft de veiligheid van papa opgezocht. Heerlijk om iedereen weer te zien. Wat waren wij blij om weer terug te zijn.

Uiteindelijk zijn we met het grootste gedeelte van het ontvangst comité in de bus naar het zuiden gereden. Daar konden we onze eerste verhalen al gelijk kwijt.

In Schimmert aangekomen was het huis geweldig versierd. We hadden een warm welkom. Quinn ging gelijk op onderzoek uit. Moest nog even niks van 'coco' hebben. Onze kleine viervoeter is nog even met opa gaan wandelen. Zijn kennismaking met Quinn werd nog heel even uitgesteld.

Nadat iedereen weer huiswaarts was gekeerd hebben Tjen en Quinn de speelkamer onveilig gemaakt. Papa en mama hadden echter hele andere plannen. Die wilden echt wel naar bed. Quinn had daar weer hele andere ideeën over. Toch maar naar boven gegaan en hem eerst alles heel rustig laten zien. Hun eigen kamer als laatste. De posters van Cars waren een echte goede aankoop. Deze had hij gelijk geschoten en hij liet zich daarna heel gewillig de pyama aandoen. Papa had ondertussen het luchtbed opgepompt en was tussen de 2 broers gaan liggen.
Wie nu het eerste sliep is moeilijk te zeggen maar uit betrouwbare bron hebben we vernomen dat het papa geweest moest zijn.
Quinn heeft nog even liggen kletsen in zichzelf en is uiteindelijk lekker in slaap gevallen. Tjen had de strijd toen al lang opgegeven. Ze hebben beiden heerlijk doorgeslapen tot zeker 6.45 uur.

Daarna heerlijk gaan ontbijten (lekkere broodjes gehaald door opa en oma Nuth). Quinn liet zich het broodje met servelaatworst, zijn eerste Nederlandse kost, goed smaken. Gezellig nog even gespeeld terwijl papa en mama de koffers begonnen uit te pakken.
Het ging allemaal heel vlotjes totdat we bij het gele koffer van papa kwamen. We wisten zeker dat we de juiste cijfercombinatie hadden maar het koffer ging niet open. Nog eens proberen, geen resultaat.
Wat blijkt, dit is niet ons koffer!!!! Help!
Wat betekent dit: heel eenvoudig volgens de mevrouw van KLM bagage-afhandeling: u brengt het koffer terug naar Amsterdam en u kunt uw eigen koffer wat op Schiphol is achtergebleven gelijk mee terug nemen!
Tja, als je in Zuid-Limburg woont doe je dat zeker heel even.
Deze expeditie willen we toch heel even uitstellen tot zaterdag. E.e.a. houdt wel even in dat we nog geen foto's kunnen plaatsen op de site want het fototoestel zit in de gele koffer.

Verder hebben we de dag doorgebracht met lekker buiten spelen in de zandbak, bellen blazen en vooral genieten van onze jongens. Tjen doet het echt geweldig. Vind het zeker af en toe moeilijk dat Quinn hem niet verstaat maar met een beetje hulp van papa en mama komt het meestal toch snel wel goed.
En Quinn ................ tja die geniet ook van alles wat er gebeurt. Hij kijkt zijn ogen uit naar alles om zich heen. Geniet van een ritje op de skelter bij Sunny. Zit zingend in de buggy als we voor de tweede keer Dewi uilaten.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maar dat zou te eentonig worden.

Kortom onze jongens doen het GEWELDIG!!

Quinn was vandaag bijzonder 'fris en fruitig' te noemen en rolt van de ene ontdekking in de andere. Hij was b.v. s'ochtends boven naar de WC gegaan. Toen we hem na een paar uur vroegen 'niauw, niauw?' (moet je plassen?) was hij hard op weg om via de trap naar boven te gaan. Bleek echter beneden nóg een toilet te zijn! Handig! Roep je hem om naar buiten te komen, loopt hij linea recta naar de keuken. Kortom: de plattegrond van het huis zit er nog niet helemaal in!

Verder heeft hij vandaag de eerste frietjes 'van Linda' gegeten. (kenners weten waar we het over hebben).

We zullen de site nog even in de "lucht" houden om jullie zo af en toe over de ontwikkelingen van Quinn en Tjen de vertellen.

Nogmaals willen we iedereen bedanken voor de geweldige ontvangst gisteren op Schiphol. Alle leuke kaarten, tekeningen, cadeautjes die we mochten ontvangen.
Met een woord: SUPER!!!!!!!!!!!!

Groetjes Quinn, Tjen
Brigitte & Stephan