Laatste dag officiële verplichtingen!

Als we deze morgen wakker worden hebben we het eerst gezongen voor Opa en Oma NUTH. Ze waren dan wel niet hier en waarschijnlijk is ons stemgeluid niet tot in Nuth gekomen maar we hebben zeker hun 50e trouwdag niet vergeten.

Opa en Oma van harte gefeliciteerd met jullie 50e trouwdag!!

We hebben vanmiddag lekker gebak gehaald om het samen met jullie toch een beetje te vieren

De dag van vandaag:

Vandaag moesten we om 8.30 uur weer in de hal staan om naar diverse instanties te gaan.

We hadden een zeer onrustig nachtje achter de rug. Tjen had gisterenavod totaal geen zin om te slapen. Hij vond het veel leuker om samen met ons te kaarten. En toen we eenmaal gestopt waren was meneer nog steeds klaar wakker. Waarschijnlijk toch weer last van de jet-lag.
Gelukkig is hij tegen 00.00 uur toch in slaap gevallen.
Uiteraard met gevolg dat hij vanmorgen niet wakker wilde worden.

Toch zat de familie om 7.30 uur strak in pak aan het ontbijt. Toch maar even nagevraagd of we inderdaad op ons paasbest moesten; bleek niet zo te zijn. 'Goed gekleed' was ook prima. Panty en rok werden gewisseld door 3/4 broek met lekker t-shirt. En de lange broek bij de heren eveneens door een kortere versie.

Netjes op tijd gingen we op weg naar het registratiekantoor waar we de papieren konden ophalen die eergisteren gemaakt zijn. Met deze papieren mochten we richting de notaris. Daar ging het buitenverwachting heel snel......... dachten we. Helaas bleek dit niet zo te zijn. Het inleveren ging dan wel snel maar aansluitend moesten we 2 uur wachten voordat alles klaar was. Terug naar het hotel was niet de moeite waard, daarom er maar voor gekozen om in het notariskantoor iets te eten. We hadden een hele leuke kantine gezien. De vraag is nu of Ly niet wist hoe we daar moesten komen, of dat het niet voor ons bestemd was want uiteindelijk zijn we in de kelder/parkeergarage van het gebouw uitgekomen waar we voor € 1.00 per persoon (Tjen was gratis, die mocht met ons mee eten) mochten aanschuiven en langs de "gaarkeuken" liepen. De een vond het lekker de ander vond het echt helemaal niks maar we hadden iets gegeten en dat was het belangrijkste.

Nog maar 1 uurtje wachten. Wat ga je dan zoal doen. Geen nood met de UNO (kaartspel) in de hand krijg je ook bij de notaris best wel een uurtje om. Ly wilde het ook wel leren en na een snelle cursus wist ze heel snel hoe het spelletje gespeeld werd.
Precies om 13.00 uur waren de papieren klaar en konden we richting het politie bureau.
Dat was voor ons het belangrijkste van de dag omdat we daar Quinn weer zouden zien.
Hij was net uit zijn slaap gehaald dus moest even los komen. Na een tijdje met de auto's gespeeld te hebben kwam hij goed los en vloog de tijd weer voorbij. Mensen moesten uitkijken voor de Cars auto's want die gingen alle kanten op. En het kon ons eerlijk gezegd ook heel even niks uitmaken wat men dacht, wij hadden heel even tijd om samen met Quinn iets te doen. Ook al was het op het politiebureau.

Jammer genoeg is de tijd nooit lang genoeg en moesten we weer afscheid van Quinn nemen. We hadden aan Ly gevraagd of het mogelijk was dat Quinn bv zaterdag een paar uurtjes naar het hotel kwam. Dat gaat helaas nog niet. We mogen hem wel vrijdag na onze excursie gaan bezoeken. In de namiddag rijden we dan weer naar het weeshuis waar we hopenlijk een paar uurtjes de tijd krijgen om met hem te spelen.
Tjen heeft daar ook wel heel veel zin in. Hij begrijpt van de ene kant wel dat Quinn niet bij ons kan zijn, maar van de andere kant mist hij hem ook.

Vanavond zijn we weer heerlijk gaan uiteten. Het smaakt hier echt zó goed. Alleen begrijpen zo soms niet zo goed wat we willen hebben. Het gaat steeds beter en we krijgen nog steeds heerlijke dingen.

Het was weer een enerverend dagje.

Slaap lekker, vanuit China