Up-date

Voor jullie een hele goeie morgen, voor ons al een goede middag.

Sinds vrijdag is het even windstil geweest. Voordat jullie denken dat we niet goed zijn aangekomen hierbij een up-date van de dagen tot nu toe.

Vrijdagmiddag zijn we rond de klok van 14.30 uur vertrokken naar Schiphol. Was wel wat aan de vroege kant maar daar voelden we ons prettiger bij. En wat ook maar goed was want op Schiphol waren ze wel wat strenger geworden mbt de kilo's per koffer. Wij waren nog steeds in de veronderstelling dat we in totaal 69 kilo mochten meenemen 3 x 23 kg. Echter dit bleek echt 23 kilo PER koffer. Dus op Schiphol moest het koffer met overgewicht weer open gemaakt worden en die overtollige kilo's verdeeld in de andere koffers. Uiteindelijk heeft één fles badschuim van Stephan het niet gehaald. Die is in Nederland achtergebleven!

Ongelofelijk, maar echt om 20.55 uur zijn we vertrokken. De vlucht verliep vlekkeloos met uitzondering van de landing. Tjen had zich helemaal geïnstalleerd voor het raampje. Uitgeslapen en wel want meneer had voor het gemak van 22.30 uur tot 06.30 uur (Chinese tijd) geslapen. Bij de daling, die veel weg had van een achtbaanrit van een half uur, ging het dan toch mis. Geheel onverwachts kwam de yoghurt die Tjen 's morgens als ontbijt gegeten had weer naar buiten. Totaal ontredderd omdat hij nog nooit had moeten overgeven zat hij naar ons te kijken. Gelukkig hadden we schone kleren in de handbagage. Dus voordat hij het vliegtuig uitging hadden we hem al weer fris en schoon aangedaan.

Op de luchthaven werden we opgewacht door Ly onze gids. Ze is heel aardig en doet alles voor ons.
Net voordat we de bus ingingen vertelde Ly ons dat Quinn in het ziekenhuis was opgenomen. We kunnen jullie vertellen een enorme domper!! Omdat alle formaliteiten door moesten gaan zou zondag wel de overdracht zijn. Daar zo meer over. We hoefde ons geen zorgen te maken het ging goed met hem. Tja we hoeven natuurlijk niet te vertellen wat we wel hebben gedaan!

We werden gelijk naar het Rino Swiss Hotel gebracht waar koffie, fruit en fris al op ons stond te wachten. Na wat formaliteiten mochten we onze kamer opzoeken.
We hadden een kamer met een tussendeur dus Tjen kon heel gemakkelijk naar opa en oma even buurten.

Om wakker te blijven zijn oma en Brigitte naar de supermarkt gegaan en zijn Stephan en Tjen gaan zwemmen. Opa heeft ze hierbij gezelschap gehouden.

Rond de klok van 18.00 uur zijn we lekker gaan eten. We besloten niet buiten de deur te gaan eten maar gewoon gemakkelijk in het hotel. En het was echt heerlijk. We zijn allemaal met stokjes begonnen maar opa, oma en Tjen hielden dit na 10 minuten toch wel voor gezien. Een vork gaat toch gemakkelijker en je komt dan niet om van de honger.

Terug op de kamer nog een UNO gedaan maar de ogen vielen echt dicht. Lekker slapen was de bedoeling. Rond de klok van 00.00 uur vond Tjen het welletjes en was hij klaar wakker en wilde eigenlijk wel iets leuks gaan doen. Omdat papa en mama in het vliegtuig al weinig hadden geslapen vonden die dat toch niet zo'n geweldig idee. Even maar de viltstiften en het kleurboekje erbij getoverd en dan maar kleuren. Rond de klok van 02.30 uur is hij gelukkig weer in slaap gevallen tot vanmorgen 8.30 uur. Iedereen had niet echt geweldig geslapen. Hopenlijk gaat dit vannacht een stuk beter.

Om 11.00 uur vanmorgen (zondag) moesten we in de hal zijn zodat we gelijk naar het weeshuis konden rijden. Er is nog een gezin wat in Beijing blijft. Ze waren gelukkig bereid om met ons mee te gaan zodat we niet eerst langs het hotel hoefden. Het was ongeveer een uurtje rijden voordat we bij het weeshuis van Quinn aankwamen. Een uurtje rijden door de stad dus. Er wonen hier maar 20 mln mensen die zich naar ons idee allemaal tegelijk willen verplaatsen. Kortom, het schiet niet echt op.

De gids vertelde ons dat Quinn 2x per dag medicijnen toegediend krijgt in het ziekenhuis. Hij heeft een bloeding en wordt hiervoor behandeld. Dit betekent dat hij dus niet met ons mee kan naar het hotel, terwijl we ons hier natuurlijk wel heeeeel erg op verheugd hadden. Van de andere kant betekent dit wel dat hij in tegenstelling tot Tjen wél hier al medicijnen krijgt. De gids gaf aan dat Quinn hemofilie A heeft, hetzelfde als Tjen. Dus dat is wel een meevaller aangezien we 'specialist hemofilie A' zijn.

We hadden voor ons zelf al besloten om tijdens de overdracht toch enige afstand te houden. Het moet voor zo'n klein manneke ook heel moeilijk zijn. Dan wordt je verteld dat je nieuwe papa en mama komen en nog geen uurtje later gaan papa en mama en je nieuwe broertje ook weer naar buiten zonder jou. Dit is niet alleen voor Quinn maar ook voor ons heel erg moeilijk. Emotioneel had je je hier niet echt op ingesteld. We hebben samen met de gids en de nanny van Quinn besloten dat dit voor hem nu het beste is. En dat is het enige wat telt.

Morgen (maandag) moeten we naar het registratiekantoor waar we hem weer zullen ontmoeten. Woensdag bij de notaris is hij ook weer aanwezig.
Op onze vraag hoelang hij nog in het ziekehuis zal blijven ..................... wellicht zo'n 10 tot 12 dagen. Ik hoef niet te vertellen hoe dit bij ons is binnen gekomen. We moeten proberen positief te blijven en dat zullen we zeker ook doen. Maar het is wel erg moeilijk.

Toen Quinn aan de hand van zijn nanny binnen kwam was hij nog heel verlegen. Tjen heeft hem geholpen om de eerste stapjes naar ons toe te doen. Dit is echt geweldig gegaan. Wat hebben we een kanjer.

Na een uurtje gespeeld te hebben moesten we hem helaas weer gedag zeggen. We weten dat het beter voor hem is dat hij nu even in zijn vertrouwde omgeving blijft. Hopelijk mag hij vrijdag mee naar Het Plein van de Hemelse Vrede en de Verboden Stad. Zolang hij nog 2x per dag zijn medicijnen moet krijgen blijft hij in het ziekenhuis.

Na de overdracht zijn we naar ons hotel, het Comfort Suites Hotel gegaan. Daar kregen we één kamersleutel voor ons allemaal!? Niet echt begrijpend waar dit naar toe moest zijn we naar de 21e verdieping gegaan en kamer 216 was voor ons. En wat een Suite was dit! Wow!! Opa en oma hebben een eigen kamer. We hebben een behoorlijk grote woonkamer met keuken en 2 badkamers. Een eigen computerkamer en wel héél veel ruimte. Hier kunnen we het wel 17 dagen volhouden.

Brigitte en oma gaan nu even snel boodschappen doen. Straks gaan we eten in een lokaal restaurant tegenover het hotel.

Oma en opa wilden nog even iedereen die de site volgt (maar geen berichtje durft te plaatsen!) laten weten dat het goed gaat en ze volop genieten.

We zullen iedere dag een berichtje op de site zetten zodat jullie op de hoogte blijven. We sturen wel niet elke keer een e-mail (anders worden jullie gek van onze mailtjes).

Groetjes vanuit China
Brigitte, Stephan, Tjen, Quinn
Opa en Oma